رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور شماره 814
تفسیر کلمه “ارسال” در ماده 4 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر
با عنایت به سیاق عبارات ماده 4 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن مصوب 1376/8/17 با اصلاحات و الحاقات بعدی ، به ویژه عبارت “به هر نحوی به کشور وارد و یا به هر طریقی صادر یا ارسال نماید” و نیز اینکه در بند 2 ماده 1 قانون یاد شده کلمه “ارسال” محفوف به کلمات “وارد کردن” و “صادر کردن” است و با توجه به لزوم تفسیر نصوص جزایی به طور مضیّق و به نفع متهم ، عنوان جزایی “ارسال” مواد مخدر موضوع ماده صدرالذکر صرفا” شامل ارسال این مواد به خارج از کشور می شود و فرستادن مواد مخدر مذکور در این ماده از نقطه ای به نقطه ای دیگر در داخل کشور ، از شمول این عنوان جزایی خارج است و رفتار ارتکابی متهم ، حسب مورد ، می تواند مشمول عنوان جزایی دیگری قرار گیرد. بنا به مراتب رأی شعبه پنجاهم دیوان عالی کشور تا حدی که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود . این رأی طبق ماده 471 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی ، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور ، دادگاه ها و سایر مراجع ، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور
در حال ثبت رای